Hz. Fatıma'nın Hayatı
Doğumu: 609 Mekke
Vefatı: 22 Kasım 632 Medine
Peygamberlikten bir yıl önce (m. 609) Mekke’de doğdu.
Resûlullah’ın kendisine “babasının annesi” diye hitap ettiği için Ümmü Ebîha künyesini aldı.
“Beyaz, parlak ve aydınlık yüzlü kadın” anlamında Zehrâ; “iffetli ve namuslu kadın” anlamında Betûl lakaplarıyla anıldı.
Hz. Ali ile 624 yılında evlendi.
Hz. Hasan Şubat 625 yılında, bir yıl sonra ise Hz. Hüseyin dünyaya geldi.
Uhud Savaşı’nda on hanımla birlikte gazilere yiyecek ve su taşıdı. Aynı zamanda yaralıları tedavi etti.
Hz. Peygamber’in dişinin kırılması üzerine yüzündeki kanları temizlemeye çalıştı.
Kanın dinmediğini görünce bir hasır parçasını yakıp küllerini Resûlullah’ın yüzüne bastırmak suretiyle akan kanı durdurmayı başardı.
Resûlullah’ın terbiyesiyle yetişti. Onun hayâsından konuşma ve yürüyüşüne kadar birçok vasfına sahip oldu.
Kadınlardan en çok onu sevdiğini söyleyen Resûl-i Ekrem, “Fâtıma benim bir parçamdır, onu sevindiren beni sevindirmiş, onu üzen de beni üzmüş olur” buyurmuştur.
Hz. Fâtıma, Resûlullah’ın ölümünden beş buçuk ay sonra 22 Kasım 632 (3 Ramazan 11) tarihinde vefat etti.