“Yarmak, kesmek; yaratmak, icat etmek” anlamındaki “fatr” (فطر) kökünden türemiştir.
Oruçlu kimsenin vakti gelince usulüne uygun biçimde orucunu açmasıdır.
Peygamberimiz (sas), oruçlunun iftar anında yapacağı duanın geri çevrilmeyeceği müjdesini vermiştir. (İbn Mâce, Sıyâm, 48)
“Oruçluya iftar yemeği veren kimse, oruçlunun sevabında bir eksilme olmadan onun alacağı kadar sevap alır.” (Tirmizî, Savm, 82)
Burada, kardeşlik-sosyal dayanışma olan iftar davetlerinin zenginler arasında ve gösteriş yarışına dönüşmemesine dikkat edilmelidir.