“Arınma, saflaşma, kurtulma” anlamındaki “hulûs/halâs” (خلص) kökünden türemiştir.

“İçine karışmış ve değerini düşürmüş olan şeylerden arındırmak” manasındaki ihlâs; ibadet ve iyilikleri riyadan ve çıkar kaygılarından arındırıp sadece Allah (cc) rızasını gözetmeyi ifade eder.

Tevhidi en hâlis şekilde anlattığından Kur’an-ı Kerîm’in 112. suresi “İhlâs” ismiyle anılmıştır.

Rabbim bizleri Kur’an’da geçen “muhlasîn”den (Allah’ın yardımına mazhar olup hâlis dindarlığa ve hidayete ulaştırılmış kullar) eylesin. (Hicr, 15/40; Yusuf, 12/24)