İslam ümmeti
Ümmet kelimesi, Türkçede bir peygambere inananlar ve ilahi dinlere mensup kavimler topluluğu olarak tanımlanır. Kur’an’da tekil ve çoğul hâliyle 64 defa geçen bu kelime genelde toplum/cemaat anlamında kullanılmış, özelde ise kendilerine peygamber gönderilen topluluklara ümmet denmiştir. Yüce Allah, Müslüman ümmetin Allah’a ve ahiret gününe iman eden, doğru ve âdil, mutedil, iman edip iyilik yapan, iyi davranan ve Allah’ı görüyormuş gibi ibadet eden, insanları hakka ileten ve hakla hükmeden, iyiliği emredip kötülükten meneden ve hayırda yarışan bir ümmet olduğunu belirtmiştir. Kur’an-ı Kerim’de aşırılıklardan uzak “orta bir ümmet” olarak anılan İslam ümmeti, insanlar arasından çıkmış en hayırlı ümmettir. Âl-i İmran suresindeki ifadeyle bu ümmet, “bütün insanlığın dirliği için varlık alanına çıkarılmış”tır. Fetih suresinde ise ümmet-i Muhammed’in konumu ve sorumluluğu açıklanmış, onların yaşatacağı Hak dinin diğer bütün dinlere üstün geleceği belirtilmiştir.
---
Bir Ayet: “...Ey Rabbimiz! Sen rahmetin ve ilminle her şeyi kuşattın. Tövbe edenleri ve yolundan gidenleri bağışla, onları cehennem azabından koru!” (Mü’min, 40/7)
