Hz. İbrahim’in (as) hayatı, baştan sona teslimiyetle doludur. Hak ve hakikatlere gözleri ve kalpleri kapalı olanlar tarafından, ibret olsun diye büyük bir ateş yakılır ve Hz. İbrahim mancınıkla alevli ateşin içerisine atılır. İşte tam o esnada Rabbimizden bir nida gelir;
“Ey ateş! İbrahim’e karşı serin ve esenlik ol!” (Enbiya, 21/69)
Yakması için korkunç alevlerle tutuşturulan ateş, İbrahim (as) için o gün gül bahçesine dönüşüverir. Peygamberimiz (sas);
“Bil ki bütün insanlar sana bir fayda vermek için toplanıp bir araya gelseler, Allah'ın senin için takdir ettiğinden başka bir fayda veremezler. Yine bütün insanlar sana bir zarar vermek isteseler, Allah'ın senin için takdir ettiğinden başka bir zarar veremezler.” (Tirmizî, Sıfatü'l-Kıyâme, 59) demiştir.
İşte bu tam bir teslimiyettir. O’ndan geldiyse eğer ona rıza gösterme halidir. Rabbimize tam bir güvenle ve tevekkülle, "Hoştur bana senden gelen, Ya hil’atu yahut kefen, Ya gonca gül yahut diken, Kahrın da hoş, lütfun da hoş!" diyebilmektir.