Ameli mezhepler
Bir dinin, bilginleri arasındaki yorum farklılıklarından meydana gelen görüşlere mezhep denir. İslam dininde var olan mezhepler arasında temelde bir ayrılık yoktur. Kur’an-ı Kerim’de ve peygamberimizin sünnetinde kesin bir ifade yoksa müctehid, ictihad ederek konuya çözüm getirir. Dinî hayata ve hukukî ilişkilere dair meseleleri kapsayan konularda ortaya çıkan mezheplere ameli mezhepler denir. Müslümanlar arasında yaygın amelde mezhepler Hanefi, Şafii, Maliki ve Hanbeli olmak üzere dört tanedir. Bu mezhepler, kurucusu sayılan müctehidlerin isimlerine nispetle anılırlar. Hanefi mezhebi Irak’ta ortaya çıkmış, sonra Mısır, Hindistan ve Türk ülkeleri olmak üzere geniş coğrafyaya yayılmıştır. Maliki mezhebi Medine’de ortaya çıkmış; Hicaz’da, Afrika’da ve Endülüs’te varlığını sürdürmüştür. Şafii mezhebi Mısır, Güney Arabistan, Doğu Afrika, Azerbaycan, Doğu Anadolu, Endonezya ve Cava’da yayılmıştır. Hanbeli mezhebi Bağdat, Mısır, Suriye ve Hicaz’da yayılmıştır. Mezheplerin farklılığı dini hayatı kolaylaştırmıştır.