İman, sevgi ve güvendir
İman, kul ile Allah arasındaki sevgi ve güven bağıdır. Sevgi; bizi Rabbimize bağlayan, gönüllerimizi birleştiren, hayatı anlamlı kılan eşsiz bir duygudur. Öyle ki, Kur’an-ı Kerim’in ifadesiyle samimi sevgi, Yüce Rabbimizin varlığının delillerinden biridir. (Rûm, 30/21) Bir müminin kalbinde en değerli köşe, Allah’ın sevgisine ayrılmıştır. Mümin, Rabbini şartsız ve sınırsız bir biçimde, ihlas ve ihtiram ile sever. Müminin yüreği, Allah Resûlü’nün sevgisiyle de doludur. Zira Peygamberimizi sevmek, Rabbimizi sevmenin gereğidir. Allah’ı Rab, İslâm’ı din, Muhammed’i peygamber olarak gönülden benimseyen kimse imanın tadını almış demektir. (Müslim, Îmân, 56) İman eden insan, aynı zamanda güvenilir insandır. Peygamberimizin ifadesiyle mümin, insanların canları ve malları konusunda kendilerine zarar vermeyeceğinden emin oldukları kişidir. (Nesâî, Îmân ve şerâiuh, 8) Hatta komşusuna güven telkin edemeyen kişi, gerçek mânada iman etmiş olmaz. (Buhârî, Edeb, 29) (DİB Hutbeler, “İmanın Tadına Ermek: Allah ve Resûlü’nü Sevmek”, 19.02.2021)
---
Mümin, bir delikten iki defa sokulmaz (iki defa aynı yanılgıya düşmez). (Buhârî, Edeb, 83)