İyilikler kötülükleri yok eder
İyilik, insanı, dolayısıyla toplumu ıslah ve inşa eder. Kötülük ise bozar, yok eder. Bu yüzden iyilik ile kötülük, tabiatları gereği aynı anda bir yerde bulunmazlar. Gece, günün ağarmasıyla yerini nasıl gündüze bırakıyorsa; iyilik de ortaya çıkınca kötülük kaybolur. Ancak kötülüğün kaybolması, onun tamamen yok olması, bir daha ortaya çıkmaması anlamına gelmez. İnsanın dünya sahnesine çıktığı andan beri var olan iyilik ve kötülük bundan sonra da var olacaktır. Bu, insanın dünyada imtihan için bulunmasının bir gereğidir. Bu, kimin iyi işler yaptığı bilinsin diye ölümü ve hayatı yaratan Rabbimizin bir kanunudur. İmtihanı kazanmanın yolu da bütün insani ilişkilere, hayatın her alanına iyiliği yaymaktan geçer. Kur’an-ı Kerim’den öğrendiğimize göre iyi bir mümin kötü söze, güzel sözle mukabele etmeli, kötü davranışa güzel davranışla karşılık vermelidir. Kötülük karşısında öfkeye kapılmadan sükûnetle hareket etmeli, hatta iyilikle karşılık vererek karşısındakine örnek olmalıdır.
---
“Allah’ım! Senden dinimde, dünyamda, ailemde ve malımda af ve afiyet istiyorum.” (Ebû Dâvûd, Edeb, 110)