"Kur’an’ın gerçek olduğu kendileri için apaçık belli oluncaya kadar onlara çevrelerinde ve kendilerinde bulunan kanıtlarımızı hep göstereceğiz. Rabbinin her şeye tanıklık etmesi (onlar için) yeterli değil midir?" (Fussilet, 41/53)
Bütün ayetler Allah’ın varlığını ve birliğini haykırmaktadır. Kur’an’daki ayetlerin yanı sıra kendi yaratılışımız ve kâinatın muhteşem düzeni de ayetlerdendir. Bütün bu ayetleri gören ve ibret nazarıyla bakan bir insanın hakkı görmemesi mümkün müdür? Asla! Çünkü “Nefsini bilen Rabbini bilir.” Tabiatın kışın ölü gibi kuruyup, baharda tekrar dirildiğini gören bir insanın ahiretteki dirilişten de şüphesi olmamalıdır. Bütün bu hakikatler karşısında hâlâ şüphe etmek Allah’ın hatırlattığı zikirden pay alamamak demektir.
İnsan ilmen ne kadar ilerlerse Kur’an ona daha fazla rehberlik eder. Etrafımıza ve kendimize bakarken ibret nazarıyla bakmalıyız.
Hak: Gerçeğe uygun, doğru, hikmetin gereğine uygun olarak yapılan iş, bir şeye aslına uygun ve doğru olarak inanma.