Ya Şafi
eş-Şâfî Allah’ın isimlerinden olup “şifa veren” anlamındadır. Hz. İbrahim’in diliyle, “Hastalandığımda O bana şifa verir” ayetiyle (Şuarâ, 26/80) İslam inancında asıl şifa verenin Allah olduğu vurgulanır. Mümin, hastalandığında asla ümitsiz olmamalı, şifa aramaya devam etmelidir.
Allah Kur’an’ı, inananlara; sadırlarda bulunan manevi hastalıklar için şifa; inkârcılar için ise hüsranlarını arttıran bir vesile kılmıştır. Kur’an’da şifa daha çok “içi ferahlatma, intikam gibi duyguları teskin” anlamında geçer. Dinî ve ahlâkî hastalıkların ilâcının Kur’an olduğu bildirilir. Hz. Peygamber’in ve ashabın bedenî hastalıkların şifası için Kur’an’la rukye yaptıklarına dair rivayetler vardır. Ancak tıbbi tedavinin gerektiği yerde sadece dua, rukye ve telkinle yetinmek İslam’ın tedavi anlayışına uygun düşmez. Zira Peygamberimiz tedavi için gerekli vesilelere başvurduktan sonra dua etmiştir: “Ey sıkıntıları gideren Allah, şifa ver! Ey Şâfî! Senden başka şifa veren yoktur, hiçbir hastalık kalmayacak şekilde şifa ver.” (Buhârî, Tıb, 38)