“Hem ne diye beni yaratan ve sizin de dönüp kendisine varacağınız Allah’a kulluk etmeyeyim ki?” (Yâsîn, 36/22)
Kur’an’ın aktardığı kıssalardan biri de “Ashâbu’l-karye/Şehir halkı” kıssasıdır. Bu şehir halkına iki peygamber gelmiş, ikisini de yalanlamışlardı. Allah Teâla (cc) üçüncü bir peygamber gönderdi. Şehir halkı, kendileri gibi insan olmalarını gerekçe göstererek hepsini birden yalanladılar. O peygamberleri, başlarına gelen bütün uğursuzlukların kaynağı olarak gördüler. Tebliğden vazgeçmedikleri takdirde onları taşlamakla ve türlü işkencelerle tehdit ettiler. Derken şehrin öbür ucundan koşarak bir adam geldi. Şehir halkını peygamberlere iman etmeye çağırdı. Ele aldığımız âyet, işte onun bu sırada haykırdığı hakikatlerden birini aktarmaktadır.
Kulluk sadece bizi yaratan Allah’a (cc) yapılır. Ahirette mahcup olmamak için kulluğumuzu eksiksiz yapmalıyız. Asıl şaşılacak şey Allah’ı (cc) inkar edip O’nun sayısız nimetlerine şükretmemektir.
Karye: Köy, şehir.
