Allah (cc) buyurdu: “Ben sana emretmişken seni secde etmekten alıkoyan nedir?” (İblis), “Ben ondan daha üstünüm; çünkü beni ateşten yarattın, onu çamurdan yarattın.” dedi. (A‘râf, 7/12)
Allah (cc), ilk insan Hz. Âdem’i (as) çamurdan yaratıp şekillendirdikten sonra bütün meleklere ve cinlerden olan İblis’e Hz. Âdem’e (as) saygı anlamında secde etmelerini emretti. Bütün melekler Allah’ın (cc) secde emrini yerine getirdi. İblis ise kendince akıl yürütüp, kendisinin ateşten, Âdem’in (as) ise çamurdan yaratılmış olduğunu ileri sürerek, bu durumun kendisini üstün kıldığını söyledi ve isyan etti.
Allah’ın (cc) emirlerine mutlak olarak itaat ederiz. Allah’ın (cc) emirlerine karşı gelmenin, hiçbir aklî ve mantıkî gerekçesi olamaz. Hatada ısrar etmek şeytanın tavrıdır.
Secde: İtaat ve saygı ile eğilmek, boyun eğmek, yere kapanmak.
Emir: Bir işin yapılmasını kesin olarak istemek, buyurmak.
