Dediler ki: “Seni gerçekle müjdeledik; öyleyse sakın umut kesenlerden olma!” Dedi ki: “Rabbinin rahmetinden sapıklardan başka kim ümit kesebilir?” (Hicr, 15/55-56)
Lut’un (as) kavmine azap etmek üzere görevlendirilen melekler, Hz. İbrahim’e (as) uğramışlar, ona ve eşi Sâre’ye ileri yaşlarda olmalarına rağmen çocukları olacağı müjdesini vermişlerdi. Hz. İbrahim (as), onların bu müjdesine, “Üzerime yaşlılık çökmüş olmasına rağmen bana böyle bir müjde getiriyorsunuz öyle mi? Öyleyse bana neyi müjdelemiş oluyorsunuz?” (Hicr, 15/54) karşılığını vererek şaşkınlığını belirtmişti. Bunun üzerine melekler, bunun gerçek bir müjde olduğunu ve Allah’ın (cc) rahmetinden ümit kesmemesini söyleyince, Hz. İbrahim (as) de Allah’ın (cc) rahmetinden asla ümit kesmediğini ifade etmişti.
Allah’ın (cc) rahmetinden ancak sapkınlar ümit keser. Her şey Allah’ın kudretindedir. O (cc) dilerse her şey oluverir.
Kânitîn: Ümitsizliğe kapılanlar.
