De ki: “Eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah çok bağışlayıcı, çok esirgeyicidir.” (Âl-i İmrân, 3/31)
İnsanların bir kısmı, kendileri gibi bir insan gördükleri Hz. Muhammed’e (s.a.s) tabi olmaktan geri durmuşlar, hatta onu alaya almışlardı. Hâlbuki Hz. Peygamber Allah’ın (c.c.) elçisiydi ve Allah’ı sevenlerin O’nun elçisini de sevmeleri beklenirdi. Peygamber, Allah için sevilir. Ayrıca, sevginin sadece sözde kalmaması, gereğinin yapılması gerekir. Seven, sevdiğinin emrini yerine getirir.
Hz. Muhammed’in yoluna tabi olmamız, Allah’ı sevmemizin bir gereğidir. Allah’ın sevgisini ve affını kazanmanın yolu, insanların uydurduklarını bırakıp Peygamber’in öğrettiklerini uygulamaktan geçer.
İttibâ: Uymak, yolundan gitmek, tâbi olmak.
Zenb [çoğul: zünûb]: Günah, suç.