"O, kullarından tövbeyi kabul eden, kötülükleri bağışlayan ve yaptıklarınızı bilendir." (Şûrâ, 42/25)
Tövbe; yapılan yanlıştan dolayı utanmak, pişman olmak ve kötülükten vazgeçerek bir daha yapmamaya karar vermektir. Yaptığı yanlışı fark etmeyen ve bir daha yapmamaya gönülden karar vermeyen kişi gerçekten pişman olmuş sayılmaz. Pişman olmayan kimsenin de tövbesi makbul bir tövbe olmaz. Rabbimiz (cc), kendi hakkıyla ilgili günahları bu şekilde yapılan samimi tövbeyle affederken, kul hakkını ihlal edenlerin bağışlanmasını, mağdurların yetkisine vermiştir.
Allah (cc), iyiyi de kötüyü de bilen ve herkese dünyadaki yaşantısına göre karşılık verecek olandır. Cahillikle yapılan yanlışlardan sonra pişmanlık duymak ve tövbe etmek de kulluğun göstergesidir.
Tövbe-i İstiğfâr: Kulun işlediği günahlara pişman olup onları terk ederek Allah’a yönelmesi, af dilemesi.