En büyük düşman: Şeytan
Yoldan çıkaran, sadakatsiz/inançsız, hayırdan ve rahmetten uzaklaştırılan şeytan; insanın en büyük düşmanıdır. Şeytan; tâğût, ifrît, mârid (alabildiğine inatçı) ve ğarûr (aldatan) kelimeleriyle de anlatılabilir.
Âdem’e melekler secde ettiğinde kibirlenip, Âdem’in çamurdan kendisinin ateşten yaratıldığını söyleyerek ilâhî emre karşı çıkan (A’râf, 7/12-13), sâlih kişiler üzerinde bir etkisi bulunmayan şeytan, özendirici hile ve aldatmacalarıyla insanı yoluna çağırır (İbrâhîm, 14/22), ancak ona uyup uymamak, kişinin iradesinde ve elindedir. (İsrâ, 17/65)
Şeytan, meleğin refakat ettiği insandaki zaafların farkındadır. Haramları helâl, helâlleri ise haram göstermesi; fakirlikle korkutup cimriliği telkin etmesi; bâtıla hak kılıfı giydirmesi onun (telbîs) ayartma yöntemlerindendir. Allah’ın (c.c.) rahmetinden kovulmuştur. Kıyamete kadar insanları ayartan kışkırtıcı, kavga ve fitne fesatlık yönünde vesvesede bulunmaya devam edecektir. İnsan, şeytanî dürtü ve ayartmalara karşı tedbirli olacaktır. Aklına gelen kötülükleri Yüce Allah’a sığınarak güçlü iradesiyle boşa çıkartacaktır.
