“Rabbinizden bağışlanmayı dileyin, sonra O’na tövbe edin. Muhakkak ki rabbimin merhameti ve sevgisi boldur.” dedi. (Hûd, 11/90)
Şuayb (as), Medyen halkına gönderilmişti. Bütün çabalarına ve daha önceki kavimlerin başına gelen musibetleri hatırlatmasına rağmen kavminin büyük çoğunluğu ona iman etmemişti. Hz. Şuayb (as), ayette geçen ifadelerle kavmini bir kez daha Allah’a (cc) yönelmeye, günahlarından tövbe etmeye davet etti. Onlara Allah’ın kullarına olan merhametini ve muhabbetini hatırlattı. Fakat kötülükte inat eden Medyen halkı bu davete kulak asmadılar. Sonunda da helak olup gittiler.
Rabbimizin bize olan merhamet ve sevgisi en büyük güvencemizdir. Günah ne kadar büyük olursa olsun Allah’ın affı daha büyüktür.
İstiğfar: Kusur ve günahların bağışlanmasını Allah’tan (cc) talep etmek.
Vedûd: Esmâ-i hüsnâdan biri; sâlih kullarını çok seven ve onlar tarafından sevilen.