"Kim bir kötülük yapar yahut kendine zulmeder, sonra da Allah’tan (cc) bağışlama dilerse, Allah’ı (cc) çok bağışlayıcı ve çok merhamet edici bulur." (Nisâ, 4/110)
Hem iyilik hem de kötülük yapmaya meyilli olarak yaratılan insan, kimi zaman ilahî buyruklardan uzaklaşarak bazı hatalar yapabilir. Acelecilik, öfke, mal kazanma hırsı ve eğlence tutkusu gibi hususlar, insanı günaha en çok düşüren nedenler arasındadır. Gerek kendi içgüdüleri gerekse şeytanın verdiği vesveselerle bir günah işleyen kişi, bundan pişmanlık duyar ve vakit kaybetmeden samimi bir şekilde tövbe edebilirse sanki hiç günah işlememiş gibi olur. Allah (cc), kullarına karşı çok merhametlidir. O (cc), günah işleyenleri hemen cezalandırmaz, tövbe etmeleri için süre verir.
Sû’: Kötülük.
İstiğfâr: Günahın bağışlanmasını istemek.
