"İhtiyaç içinde olsalar bile onları kendilerine tercih ederler. Kim nefsinin bencilliğinden korunmayı başarırsa işte kurtuluşa erecekler onlardır." (Haşr, 59/9)
Var mı başka bir örneği? Ensar, mallarını geride bırakarak Mekke’den Medine’ye hicret eden Hz. Peygamber’e (sas) ve muhacirlere, kendileri muhtaç oldukları hâlde kucak açmış ve bütün imkânlarını onlarla paylaşmıştı. Hatta onlar, kardeşlerini kendilerine tercih etmişlerdi. Âyette Ensar’ın yaptığı eşsiz davranışlar övülmüştür. Bu davranışlar, İslam toplumlarında “îsâr” kavramının doğuşunu hazırlamıştır.
İyilik yolunda fedakârlık etmek, kişinin fazilet derecesini yükseltir. “Cimrilikten de sakının. Zira cimrilik sizden öncekileri, birbirini boğazlamaya ve dokunulmaz haklarını çiğnemeye götürmek suretiyle perişan etmiştir.” (Müslim, “Birr”, 56) Bir kimse kendisi için sevip istediğini kardeşi için de sevip istemedikçe olgun mümin olamaz. (Buharî, “İman”, 7)
Îsâr: Başkasını kendine tercih etme, başkası için fedakârlıkta bulunma.
Şuhh: Cimrilik, bencillik; hırslılık, açgözlülük.