İyilik, gönlü huzura kavuşturandır
Vâbisa b. Mabet el-Esedî Medine’nin yerlisi değildi ve Peygamber Efendimizden İslam ile ilgili gerekli hususları öğrenip memleketine geri dönecekti. Medine’de kalacağı süre zarfında sorumluluklarını, nelerin sevap nelerin günah olduğunu öğrenip dönmek istiyordu. Bu amaçla, doğru Resûlullah’a gitti. Ne var ki, Hz. Peygamber’in etrafında oldukça kalabalık bir cemaat vardı. Ancak Vâbisa kararlıydı. Oradakileri kızdırmak pahasına da olsa, kalabalığı yararak ilerlemeye ve “yanı başında olmaktan en çok mutluluk duyacağım insan” diyerek niteleyeceği Sevgililer Sevgilisi’ne yaklaşmaya çalıştı. Vâbisa’nın bu telaşını takip eden Nebî (s.a.s.), “Yaklaş ey Vâbisa! Yaklaş ey Vâbisa!” dedi. Bunun üzerine dizi dizine değecek kadar yakınına gelen Vâbisa henüz sorusunu sormadan Allah Resûlü şöyle buyurdu: “Bana iyilik ve kötülüğün (sevap ve günahın) ne olduğunu sormaya mı geldin?” “Evet” dedi Vâbisa. Elleriyle Vâbisa’nın göğsüne dokunan Resûl-i Ekrem (s.a.s.): “Kendine danış ey Vâbisa! İyilik, gönlü huzura kavuşturan ve içe sinen şeydir; kötülük ise, insanlar sana fetva verseler (onaylasalar) bile, gönlü(nü) huzursuz eden ve iç(in) de bir kuşku bırakan şeydir.” (İbn Hanbel, IV, 227) buyurdu.
