Ebû Hüreyre'den (ra) nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (sas) şöyle buyurmuştur:

“Zinakâr, zina ederken mümin olarak zina etmez…”

قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ) : إِنَّ النَّبِيَّ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمْ) قَالَ: “لاَ يَزْنِى [الزَّانِى] حِينَ يَزْنِى وَهْوَ مُؤْمِنٌ…”

(B5578 Buhârî, Eşribe, 1)

***

عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمْ) : “إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَى أُمَّتِى، عَمَلُ قَوْمِ لُوطٍ.”

Câbir b. Abdullah'tan (ra) nakledildiğine göre, Resûlullah (sas) şöyle buyurmuştur:

“Ümmetim için en çok korktuğum şey Lût kavminin işlediği (cürümdür).”

(İM2563 İbn Mâce, Hudûd, 12; T1457 Tirmizî, Hudûd, 24)

***

عنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمْ) قَالَ: “مَنْ يَضْمَنْ لِى مَا بَيْنَ لَحْيَيْهِ وَمَا بَيْنَ رِجْلَيْهِ أَضْمَنْ لَهُ الْجَنَّةَ.”

Sehl b. Sa'd'dan nakledildiğine göre, Resûlullah (sas) şöyle buyurmuştur:

“Kim bana iki dudağı arasındakini ve iki bacağı arasındakini korumayı garanti ederse, ben de ona cenneti garanti ederim.”

(B6474 Buhârî, Rikâk, 23)

***

فَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمْ) شَبَابًا لاَ نَجِدُ شَيْئًا، فَقَالَ لَنَا رَسُولُ اللَّهُ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمْ) : “يَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ، مَنِ اسْتَطَاعَ الْبَاءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ، فَإِنَّهُ أَغَضُّ لِلْبَصَرِ وَأَحْصَنُ لِلْفَرْجِ، وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَعَلَيْهِ بِالصَّوْمِ، فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاءٌ.”

Abdullah (b. Mes'ûd) (ra) anlatıyor: “Biz Hz. Peygamber'in (sas) yanında bulunan ve evlenme imkânı olmayan gençlerdik. Resûlullah (sas) bize şöyle dedi:

"Gençler! Evlenme imkânı bulanınız evlensin. Çünkü evlenmek, gözü haramdan çevirmek ve iffeti korumak için en iyi yoldur. Evlenme imkânı bulamayanlar da oruç tutsun. Çünkü orucun, şehveti kesme özelliği vardır." ”

(B5066 Buhârî, Nikâh, 3; T1081 Tirmizî, Nikâh, 1)

***

عَنِ ابْنِ بُرَيْدَةَ، عَنْ أَبِيهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمْ) لِعَلِيٍّ: “يَا عَلِيُّ لاَ تُتْبِعِ النَّظْرَةَ النَّظْرَةَ، فَإِنَّ لَكَ الأُولَى وَلَيْسَتْ لَكَ الآخِرَةُ.”

İbn Büreyde'nin (ra), babasından naklettiğine göre, Resûlullah (sas) Hz. Ali'ye (ra) şöyle buyurmuştur:

“Ey Ali! Bir bakışa ikincisini ekleme! Çünkü ilk bakış (kasıtsız olduğundan) senin için affedilmiştir. Sonraki bakışa ise hakkın yoktur.”

(D2149 Ebû Dâvûd, Nikâh, 42-43; T2777 Tirmizî, Edeb, 28)

***

Genç bir adam Hz. Peygamber’e (sas) gelerek, "Ey Allah’ın Resûlü! Zina etmem için bana izin ver!" dedi. Orada bulunan sahâbîler hemen ona dönerek, "Sus, sus!" diyerek konuşmasını engellemeye çalıştılar. Allah Resûlü (sas), gence, "Yaklaş!" dedi. Genç de Resûlullah’a (sas) yaklaştı ve yanına oturdu. Aralarında şöyle bir söyleşi geçti:

—Annenle zina edilmesini ister misin?

—Vallahi hayır! Canım sana feda olsun ki hayır, istemem.

—Diğer insanlar da anneleriyle zina edilmesini istemez. Kızınla zina edilmesini ister misin?

—Vallahi hayır, yâ Resûlallah! Canım sana feda olsun ki hayır, istemem.

—Diğer insanlar da kızlarıyla zina edilmesini istemez. Kız kardeşinle zina edilmesini ister misin?’

—Vallahi hayır! Canım sana feda olsun ki hayır, istemem.

—Diğer insanlar da kız kardeşleriyle zina edilmesini istemez. Halanla zina edilmesini ister misin?’

—Vallahi hayır! Canım sana feda olsun ki hayır, istemem.

—Diğer insanlar da halalarıyla zina edilmesini istemez. Teyzenle zina edilmesini ister misin?’

—Vallahi hayır! Canım sana feda olsun ki hayır, istemem.

—Diğer insanlar da teyzeleriyle zina edilmesini istemez.

Bu konuşmanın ardından Allah Resûlü (sas), elini gencin başına koydu ve "Allah’ım, onun günahlarını bağışla, kalbini kötülüklerden temizle ve ırzını/iffetini koru!" diye dua etti.

Bu hadiseyi anlatan râvi şöyle demiştir: "Bundan sonra o genç, bir daha böyle bir şeye yönelmedi."

Genç, şehevî arzularının yoğun baskısı altında kalarak Allah Resûlü’nden (sas) gayri meşru ilişki için izin istemişti. Onun hissiyatını anlayan Efendimiz (sas) onu kınamadan, kırmadan yanına oturtmuş ve ona bazı sorular sorarak, kendi yakınlarına yapılmasını istemediği bir fiili, başkalarına yapmasının ne kadar yanlış olacağını kavratmıştı. Kime, nasıl davranacağını gayet iyi bilen Hz. Peygamber (sas), insanların en çok etkilendiği yakın ilgi ve söyleşi sayesinde o genç ile güzel bir iletişim kurmuş ve onun, büyük günahlardan birisini işlemesine engel olmuştu.

Peygamber Efendimiz (sas), bir başka hadisinde "Zinakâr, zina ederken mümin olarak zina etmez..." buyurmuştur. Zinanın, hadiste doğrudan imanla ilişkilendirilmesi kuşkusuz bu çirkin fiilin ne kadar büyük bir günah olduğunu göstermektedir. Zaten meşru evlilik bağı olmayan erkek ve kadın arasındaki cinsel ilişki anlamına gelen zina, öteden beri insan aklının, ahlâk ve hukuk sistemlerinin ve diğer semavî dinlerin yanlış, ayıp ve kötü gördüğü bir fiildir. Çünkü zina, neslin bozulması ve nesebin karışmasının yanı sıra evlendiği takdirde pek çok hakka sahip olabilecek kadınların haksızlığa uğramasına da neden olmaktadır.

Zinadan uzak durmayı samimi müminlerin vasıfları arasında zikreden Yüce Allah (cc), zina ve benzeri büyük günahları işleyip tevbe etmeyenleri ağır bir azapla tehdit etmiştir. Hz. Peygamber (sas) de bu ahlâksız eylemin hem günahı hem de sonuçları bakımından ne derece ciddi olduğunu çeşitli vesilelerle dile getirmiştir. Bir gün Abdullah b. Mes’ûd (ra), Hz. Peygamber’e (sas) şöyle bir soru yöneltti: "Yâ Resûlallah, en büyük günah nedir?" Resûlullah (sas), "Seni yaratan Allah’a (cc) ortak koşman." dedi. İbn Mes’ûd (ra), "Sonra hangisi?" diye sordu. Resûlullah (sas), "Yemeğine ortak olmasından korkarak çocuğunu öldürmen." cevabını verdi. İbn Mes’ûd (sas), "Sonra hangisi?" diye yeniden sordu. Resûlullah (sas) bu kez, "Komşunun hanımı ile gayri meşru ilişkiye girmen." diye cevapladı.

Hz. Peygamber (sas) bu hadisiyle gayri meşru ilişkinin ne kadar çirkin bir fiil ve büyük bir günah olduğunu ortaya koyarken, söz konusu fiilin komşuyla yapılmasının ise daha büyük bir azaba neden olacağını anlatmaktadır. Çünkü böyle çirkin bir fiilin komşuyla yapılması toplumdaki güveni ve İslâm’ın çok önem verdiği komşuluk ilişkilerini tahrip etmesi açısından yabancı biriyle yapılandan daha ağır sonuçlar doğuracaktır. Benzer şekilde cinsel duyguları zayıflayan ve toplumda saygın bir yere sahip olması beklenen ihtiyarların gayri meşru ilişkiye tevessül etmesi de bekârlarınkinden daha ağır görülmüş ve Hz. Peygamber (sas), Allah’ın (cc) kıyamet gününde zinakâr ihtiyarın yüzüne bile bakmayacağını bildirmiştir.

Resûlullah (sas) İslâm’a yeni giren erkek ve kadınlardan biat yani bağlılık yemini alırken, içtimaî ve siyasî prensipler yanında, zinadan uzak durma şartını da zikretmiştir. Toplumda zinanın yaygınlaşmasını kıyamet alâmetleri arasında sayan Allah Resûlü (sas), "...Ey Muhammed ümmeti! Allah’a (cc) yemin ederim ki erkek veya kadın kulunun zina etmesine Allah (cc) kadar gazaplanan kimse yoktur..." buyurmuştur.

Dinimiz zinanın yanı sıra livata, lezbiyenlik, eşcinsellik vb. sapık ilişkileri de yasaklamıştır. Kur’an’da bu çirkin fiili işleyen Lût’un (as) kavminin durumuna değinilmekte ve sapık ilişkilerinden dolayı nasıl helâk edildikleri anlatılmaktadır. Peygamberimiz (sas) de insanın yaratılışına, fıtratına ve doğasına aykırı olan livata konusunda, "Ümmetim için en çok korktuğum şey Lût kavminin işlediği (cürümdür)." buyurmuş ve bu işi yapanı Allah’ın (cc) lânetlediğini bildirmiştir. Ayrıca İslâm’da ensest ilişki ve hayvanla cinsel temas gibi her türlü sapkınlık yasaklanmıştır. Bütün bunlar, insan fıtratını ve insan için tabiî olanı koruma, makul ve dengeli bir cinsel hayatı sürdürme, sapıklık ve aşırılıkları önleme ve onlardan sakındırma olarak değerlendirilmelidir.

Gençleri zinadan sakındıran Allah Resûlü (sas), zinadan sakınmaları hâlinde mükâfatlarının cennet olduğunu bildirmiştir. Nefsin arzu ettiği şeyleri yapabilecek imkâna sahip olduğu hâlde, sırf Allah’tan (cc) korkarak ve O’nun rızasını kazanmayı umarak bir günahı terk etmenin insana kazandıracağı faziletler ne kadar büyüktür! Bu yüzden, Allah’ın gölgesinden (himayesinden) başka hiçbir gölgenin (himayenin) bulunmadığı o dehşetli kıyamet günü arşın gölgesi altında gölgelenecek (özel himaye edilecek) yedi sınıf insandan biri de gayri meşru ilişkiye davet edildiği hâlde, "Allah’tan korkarım!" diyen kimse değil midir?

Günahı terk etmek, günaha yaklaşmamak, insanın eline, diline, gözüne ve cinsel isteklerine sahip olmasından geçer. Nitekim Allah Resûlü (sas), insanların cehenneme girmelerine en çok neyin sebep olduğu sorusuna, "Ağızları/dilleri ve cinsel organları." cevabını vermiştir. Başka bir hadisinde ise, "Kim bana iki dudağı arasındakini ve iki bacağı arasındakini korumayı garanti ederse, ben de ona cenneti garanti ederim." buyurarak bu iki organı kötülüklerden korumanın önemine işaret etmiş ve bu konuda kendini koruyanları cennetle müjdelemiştir. Durum bu olunca, insanın tüm uzuvlarına sahip çıkmasının gereği ve önemi kendiliğinden anlaşılmaktadır. Eskilerin dediği gibi, eline, diline, beline sahip olmak, hem dünyada hem de âhirette huzura ermek demektir.

Bir gün Peygamber Efendimiz (sas) bir arada oturmakta olan muhacirlerin yanına gelerek onlara beş konuda imtihana çekilmelerinden tedirgin olduğunu söylemiş, bunlardan biri olarak da zinanın bir toplumda açıkça yapılacak şekilde yayılması hâlinde orada daha önceleri atalarında hiç görülmemiş hastalık ve salgınların ortaya çıkacağını haber vermiştir.

Nitekim günümüzde çoğunlukla gayri meşru cinsel ilişkiler sebebiyle yaygınlaşan AIDS gibi bazı tehlikeli ve ölümcül hastalıkların gözler önüne serdiği bu gerçek, zinanın zararlarının sadece bir kısmını oluşturmaktadır. Zira zina, hem bireye hem de topluma geniş ölçüde maddî ve mânevî olarak zarar veren çirkin bir fiildir. Bu ahlâka aykırı davranış, toplumda aile mefhumunun yok olmasına, kurulan nice yuvaların dağılmasına, aile fertleri arasındaki huzurun kaybolmasına, nesebi belli olmayan ve anne baba şefkatinden yoksun problemli çocukların artmasına, buna bağlı olarak çocuğun terbiye ve bakımının yapılamamasına yol açar. Ayrıca zina, toplum düzeninin bozulması, insanlar arasında kin ve nefret duygularının büyümesi, kavga ve cinayetlerin artması, akrabalık, komşuluk ve arkadaşlık gibi bağların çözülüp toplumun mânevî ve ahlâkî değerlerinin temelden sarsılması, erkek ve kadının saygınlığının azalması ve insanı bedenî zevklerinin esiri yapıp onun aşağılanması gibi zarar ve sıkıntıları ortaya çıkarmaktadır.

İslâm, zararları ve olumsuz etkileri saymakla bitmeyen zina, eşcinsellik vb. cinsel sapkınlıkları önlemeyi; sağlam birey, sağlam toplum inşa etmeyi amaçlamış ve cinsel ihtiyaç, istek ve arzuların giderilme yolunun meşru birliktelik, yani evlilik olduğunu bildirmiştir. İnsanın maddî ve mânevî bütün ihtiyaçlarının makul ve dengeli bir şekilde karşılanması gerektiği ilkesini benimseyen İslâm, belli esaslar koymak suretiyle hem cinsel hayatı korumayı hedeflemiş, hem de insanlık onuruna yakışmayan davranış ve aşırılıkları önlemeyi amaç edinmiştir. Ancak diğer yandan İslâm, cinsel hayattan bütünüyle vazgeçmeyi ve hadımlaşmayı da yasaklamış, bu fıtrî ihtiyacın evlilik yoluyla meşru bir şekilde karşılanmasına onay vermiştir.

Modern zamanlarda ortaya çıkan cinsel serbestlik anlayışı, birçok sapkınlığın ve insan haysiyetine uymayan birlikteliğin yayılmasına, buna bağlı olarak önü alınamayan hastalıkların ve ruhî bunalımların baş göstermesine yol açmıştır. Bu nedenle bu gibi ahlâksızlıkların hızla yaygınlaşmasına vesile olan internet, televizyon, basın ve yayın gibi kitle iletişim araçlarının zararlarından sakınılması, çocuk ve gençlerin zararlı yayınlara karşı eğitilmesi ve bilinçlendirilmesi önem taşımaktadır.

Beden, Yüce Allah (cc) tarafından insana verilmiş bir emanettir. Kişi, Allah’ın (cc) kendisine emanet ettiği bedeni, O’nun belirlediği esaslara göre kullanmadığı takdirde hem dünyada hem de âhirette sorumlu olacak, zevk peşinde koşarken huzursuzluk ve maddî mânevî buhranların girdabında kaybolup gidecektir. İnsanı bu nevi olumsuzluklardan koruyacak en önemli faktör, İslâm inancına bağlılık ve dinî, ahlâkî değerlere olan saygıdır. Eğer insan Allah’a (cc) karşı saygı ve sorumluluk bilinciyle hareket ederse, bedenî arzu ve duygularını kolayca dizginleyebilecek ve insanlığına yaraşır bir hayat tarzı sürdürebilecektir.

Dinimiz meşru cinsel yaşamın sınırlarını belirlediği gibi, yanlış ve iğrenç davranışlara düşülmemesi için gerekli tedbirleri de almıştır. Bu sebepledir ki İslâm, sadece zinayı yasaklamakla yetinmemiş, zinaya götüren yolları, müstehcenliği, kadın erkek ilişkilerinde ölçüsüzlüğü ve aşırılığı da önlemeye önem vermiştir. Ayrıca kişiye ahlâkî olgunluk ve şahsî sorumluluk yüklemeye, cinsel hayatla ilgili eşler arası birtakım hak ve görevlerden söz ederek aile hayatını koruyup iyileştirmeye özen göstermiştir.

Zinayı çirkin bir iş, kötü bir yol olarak tanımlayan Yüce Allah (cc), "Zinaya yaklaşmayın. Çünkü o, son derece çirkin bir iştir ve çok kötü bir yoldur." buyurarak zina fiilinin işlenmesi bir tarafa, ona yaklaşılmasını dahi yasaklamıştır. Hz. Peygamber (sas) de zinaya giden yolları kapatmak için, "Gençler! Evlenme imkânı bulanınız evlensin. Çünkü evlenmek, gözü haramdan çevirmek ve iffeti korumak için en iyi yoldur. Evlenme imkânı bulamayanlar da oruç tutsun. Çünkü orucun, şehveti kesme özelliği vardır." buyurmuştur. Zinayı engelleyen en önemli tedbirlerden biri olan evliliğe dikkat çeken Hz. Peygamber (sas), bu çerçevede gençlerin mümkün olduğunca erken evlendirilmesini istemiş, maddî imkânı olmayanlara yardım edilmesini teşvik etmiş, iffetini korumak için evlenen kimseye Allah’ın (cc) yardım edeceği müjdesini vermiştir. Nitekim bu müjde Kur’ân-ı Kerîm’de açıkça okunmaktadır: "Sizden bekâr olanları, kölelerinizden ve cariyelerinizden durumu uygun olanları evlendirin. Eğer bunlar yoksul iseler, Allah (cc) onları lütfuyla zenginleştirir. Allah (cc), lütfu geniş olandır, hakkıyla bilendir." Ayrıca şartlar ve ihtiyaçlar doğrultusunda erkeğin birden fazla eşle evlenmesine ruhsat verilmişse de eşler arasında adaletin tam olarak uygulanamayacağı endişesiyle tek eşliliğe vurgu yapılmıştır.

İslâm, kişiyi zinaya götürebilecek tahrik edici unsurları ve ona yaklaştıracak her türlü söz ve davranışı da yasaklanmıştır. Cenâb-ı Hak (cc), hem erkeklere hem de kadınlara, bakılması haram olan yerlere gözlerini dikmemelerini ve iffetlerini korumalarını emretmiştir. Allah Resûlü de (sas), Hz. Ali’nin (ra) şahsında ümmetine, "Ey Ali! Bir bakışa ikincisini ekleme! Çünkü ilk bakış (kasıtsız olduğundan) senin için affedilmiştir. Sonraki bakışa ise hakkın yoktur." uyarısını yaparak gözlerini namahremden korumalarını istemiştir. Ayrıca cinsel teşhirciliği, şeffaf veya tahrik içeren elbiseler giymeyi, vücudun gösterilmesi haram olan yerlerini göstermeyi de yasaklamıştır.

Yüce Allah (cc), Hz. Peygamber’in (sas) hanımlarının şahsında bütün mümin kadınlara yabancı (nikâh düşen) erkeklerle konuşurken kalpte şüphe uyandırmayacak ve karşısındaki kişiyi yanlış anlamaya sürüklemeyecek tarzda olgun ve ağır başlı olmalarını öğütlemiştir. Ziynet yerlerini yabancılara göstermemelerini ve sokağa çıktıklarında örtünmelerini emretmiştir. Allah Resûlü (sas) de başkalarının hissedeceği ölçüde koku sürünen kadınların, namaz için —özellikle yatsı namazında— camiye dahi gelmelerini hoş karşılamamış, özellikle başkalarının fark etmesi için koku sürünüp dışarı çıkan kadınlar hakkında ağır ifadeler kullanmıştır.

Zinaya, dedikoduya veya tarafların iffetlerinin zedelenmesine yol açabileceği kaygısıyla Allah Resûlü (sas) bir erkeğin, mahremi olmayan bir kadınla baş başa kalmasını uygun bulmamıştır. Zira iffet ve namus lekelendiğinde geri dönüşü ve telâfisi mümkün olmayan bir zarar ortaya çıkmış ve en temel kişilik hakkı ihlâl edilmiş olur. İffet ve namus bir bütün olup, ancak onları lekeleyecek her türlü kötülük ve yanlışlıktan uzak durmakla korunabilir.

İslâm’ın bu suça bulaşmayı engellemek için aldığı bütün bu tedbirlere rağmen zina eden kişi için ise bazı müeyyideler öngörülmüştür. İslâm, bununla sadece suçluların cezalandırılmasını değil, bu suçun hiç işlenmemesini sağlamayı ve kişilerin cezaya maruz kalmadan güven ve huzur içinde yaşamasını temin etmeyi amaçlamıştır. İslâm, namuslu kalmak isteyen kadınları fuhşa zorlamayı yasaklamıştır. Hz. Peygamber (sas) de insanın onurunu ve değerini, iffetini ve namusunu hiçe sayarak tecavüze kalkışan bir kişiyi cezalandırmıştır.

Bu tür müeyyidelerin tarihi çok eski devirlere kadar uzanmakta, bu husus Kitâb-ı Mukaddes’te açıkça yer almaktadır. Hz. Peygamber (sas) devrinde uygulanan müeyyidenin, "Namuslu kadınlara zina isnat edip sonra da dört şahit getiremeyenlere seksen değnek vurun. Artık onların şahitliğini asla kabul etmeyin. İşte bunlar fâsık kimselerdir." âyetinin nüzûlünden önce uygulanmış olması muhtemeldir. Kur’ân-ı Kerîm’de bu yönde bir hüküm bulunmamasının yanı sıra, İslâm tarihi boyunca da bu türden müeyyideler neredeyse hiç uygulanmamıştır.

Hz. Peygamber (sas) şöyle buyurmuştur: "Ey insanlar, Allah’ın (cc) sınırlarına riayet etmenizin vakti geldi. Kim bu çirkin işlerden (zina gibi) birini yaparsa Allah’ın (cc) örtüsüyle gizlesin. Kim bu hatasını bize açıklarsa Allah’ın Kitabı’ndaki cezayı ona uygularız." Kişi işlediği bu günahın affedilmesi için Allah’a (cc) samimi bir şekilde yalvarmalı, bir daha bu nevi büyük günahlardan uzak durma noktasında Yüce Yaratıcı’ya (cc) söz vermelidir. Çünkü rahmeti her şeyi kuşatan Yüce Allah’ın (cc) samimi bir şekilde tevbe edenlerin tevbesini kabul edeceği umulur. İslâm dininde zina fiilinin tespiti konusunda çok hassas davranılmış ve itiraf durumu hâriç, zina yapıldığının sabit olması için en az dört şahit aranmıştır. Zinanın sabit olması için dört şahit aranmasının temelinde, isnat edilen fiilin ağırlığını ortaya koymak, insanların haklarını korumak, özel hayatın gizliliğini sağlamak, fiilin tespitinde ve ispatında şüpheli durumları önlemek ve zina fiilinin ortaya çıkmasını engellemek düşüncesi yatmaktadır. İslâm’ın gayri meşru cinsel ilişki olan zinayı yasaklaması ve buna ceza öngörmesi, özellikle aile müessesesini korumaya yöneliktir. Çünkü sağlıklı bir nesil, ancak aile ortamında yetişir. Zina, sadakat ve güven esasına dayanan evlilik müessesesine yapılmış bir saldırıdır. Bu sebeple İslâm, eşler arasında sadakat ve güveni sağlamak ve aile kurumunu ayakta tutmak için, ister erkek tarafından işlensin, ister kadın tarafından işlensin, zina eden kimselere herhangi bir ayrım yapmaksızın cezaî müeyyide öngörmüştür. İnsanlığın geleceği, erkek kadın ilişkisinin sağlam bir aile temeline oturtulmasına bağlıdır. Aile yapısı sağlam olmayan bir toplumun ayakta kalması güçtür. Eğer insanlar ev ve aile kurmayı göz ardı edip, yalnızca zevk ve şehvetlerinin doyumu için serbestçe bir araya gelecek olurlarsa, toplumda önü alınamayan problemler ortaya çıkar ve huzursuzluk baş gösterir. İşte bu sebepledir ki zina, bütün ilâhî dinler tarafından ve her çağda kötü olarak kabul edilmiş ve dinî değerler açısından da büyük günahlardan sayılmıştır. Erkek ve kadının yaratılış ihtiyaçlarından olan cinsî münasebetin meşru yolu nikâhtadır. Zinadan korunmak için ona yaklaştıracak her türlü davranıştan uzak durmalı ve Allah Resûlü’nün (sas) zina izni isteyen gence yaptığı dua gibi biz de kendi nefsimizle ilgili olarak, "Allah’ım! Günahlarımızı bağışla, kalbimizi kötülüklerden temizle ve iffetimizi koru!" diyerek Allah’a (cc) sığınmalıyız.

Kaynak: Diyanet Hadislerle İslam