De ki: “Allah’tan başka (ilahî güçlere sahip) sandığınız varlıkları çağırın bakalım! Onlar göklerde ve yerde zerre miktarı bir şeye sahip olmadıkları gibi buralarda herhangi bir ortaklıkları da yoktur; Allah’ın onlardan bir destekçiye de ihtiyacı bulunmamaktadır.” (Sebe’, 34/22)
İblis, günahları insanlara şirin göstereceğine ve onları saptıracağına dair yemin etmişti. Çünkü o insanları saptırabileceğini düşünüyordu. Bu ayetin öncesindeki ayetlerde belirtildiğine göre, şeytanın bu düşüncesi, insanların bir kısmı hakkında doğru çıkmış ve samimi kullar dışındakileri saptırmıştır. Hâlbuki şeytanın, onlar üzerinde hiçbir zorlayıcı gücü bulunmamaktadır ve sorumluluk tamamen o kimselere aittir. Bu âyette ise şeytanın kandırmasıyla işlenen günahların en büyüğü olan şirkin yanlışlığı üzerinde durulmakta, insanlar düşünmeye davet edilmektedir.
Allah’tan başka ilah diye uydurulanların, kendilerine bir faydaları olmadığı gibi Allah’ın da bunlara bir ihtiyacı yoktur.
Miskâl: Ağırlık, miktar, bir ağırlık ölçüsü.
Zahîr: Destekçi, yardımcı.
