Kadına şiddet, çocuğa şiddet, kocaya şiddet, hayvana şiddet ...
Silahı eline alınca on kişiyi öldürmeden elinden bırakmayanların oynadığı; parmakları teker teker çekiçle ezilerek işkence edilen sahnelerin eksik olmadığı; "Bu bölümde kılıçla kaç kafa kesilecek?" sorularının merakla sorulduğu filmler en çok televizyon izlenen saatlerde en çok izlenen kanallarda yayınlanmaya devam ediyor...
Çocukların yemek saatlerinde bile başından kalkamadıkları ve insan öldürerek puan topladıkları bilgisayar oyunları da serbestçe oynanmaya devam ediyor!
Yolda yürürken yolun kenarında kimseye zarar vermeden yatan kediye/köpeğe tekme atan insanlar nasıl bu hale geldi?
Hala soruyor musunuz?
Güzellik yarışmalarının ilk defa düzenlenmesiyle ilgili bir yazı okumuştum: Jüri başkanı "Bugün daha güzeli var-yok tartışmasına girmeden, ilk defa katılan müslüman kızı birinci seçmeliyiz." şeklinde bir konuşma yapmış diye anlatıyordu.
Yavaş yavaş...
Aşama aşama...
Alıştırılıyoruz ve alışıyoruz...
"Allah ve Resulü’ne savaş ilan etmek" (Bakara,279) diye nitelendirilen faiz kazancını yerken hiç rahatsız olmayan kişinin, domuz etinden tiksinmesi güzel bir örnektir. Birine alışmış, diğerine "henüz" alışmadığından tabiatı nefret ediyor..
Bugün, Allah’ın saygın ve mahrem olarak nitelendirdiği bedenlerin sergilenmesinden rahatsızlık duymuyorsak, alıştığımız içindir.
Utanırdı burnunu göstermekten sütninem,
Kızımın gösterdiği, kefen bezine mahrem.
(Destan, N.F.Kısakürek)
Şiddet de böyle. Şiddeti doğuran zemin ıslah edilmedikçe tek tek olayları ele almakla müsbet bir sonuca varmamız zor gözüküyor.
Âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Peygamber (s.a.s.)’ın ümmetine, eşini döven hatta öldüren koca ya da kadın; hayvana şiddet uygulayan adam görüntülerinin yakışmadığını söylemeye bile gerek yok..
"Öfke gelince akıl gider." buyurur Efendimiz (s.a.s.). Öfkeyi kabartacak zemini ıslah etmek önemli.
Hırs, haset, ucb, enaniyet, gurur..
Hepsi şiddeti doğurabilir. O halde bunların yerleşeceği zemini, kalbi ıslah etmeli..
Arındırmalı, temizlemeli, mutmain kılmalı. Kalpler de sadece ve sadece "Allah’ı anarak" mutmain olur. (Ra’d, 28)
