"İman edenlerin, Allah’ı anmak ve vahyedilen gerçeği düşünmekten dolayı kalplerinin heyecanla ürperme zamanı gelmedi mi? Onlar daha önce kendilerine kitap verilmiş ve üzerlerinden uzun zaman geçip kalpleri katılaşmış kimseler gibi olmasınlar. Onlardan birçoğu yoldan çıkmışlardır." (Hadîd, 57/16)
Önceki peygamberlerin ümmetleri olan Ehl-i kitap, peygamberleriyle kendi aralarındaki süre arttıkça imanlarının neşesini ve heyecanını kaybettiler. Dünyaya düşkünlük gösterip Allah’ın buyruklarından yüz çevirdiler. Böylece kendilerine gönderilen peygamberlerden asırlarca sonra dalâlet çukuruna düşüp ahlaken çöktüler. Hatta Allah’ın kitabını dahi tahrif ettiler.
Allah’tan korkmak, emirlerine ve hükümlerine boyun eğmek, iman sahibi insanların sıfatlarındandır. Müslümanlar, ehl-i kitabın yaptığı hatalardan ibret almalı, onların düştüğü yanlışlara düşmemelidir. Mümin, manevî hayatını her zaman güçlendirmeye çalışmalıdır.
Huşû’: Mütevâzi, sakin, saygılı, ihlaslı ve itaatkâr olmak, boyun eğmek ve söz dinlemek, Allah’a yönelmek ve ibadet etmek.
