Sonra bunların ardından artık namazı kılmayan ve nefsanî arzulara uyan bir nesil geldi. Bunlar elbette azgınlıklarının cezasını bulacaklardır. (Meryem, 19/59)
Tarihte Hz. Âdem (as), Hz. Nuh (as), Hz. İbrahim (as) ve Hz. Yakub (as) gibi peygamberlere iman edip sâlih amel işleyen müminlerden sonra onların nesillerinden, dinî uyarıları unutan, umursamayan hatta dinin direği olan namazı bile ihmal eden topluluklar gelmiştir. Onlar namazı ihmal ettiklerinden dolayı namazın hayâsızlık ve kötülüklerden koruyucu işlevinden istifade edememişlerdir. Bunun sonucu olarak nefislerinin arzularına uymuşlar ve dinin haram kıldığı günahları işlemişlerdir.
Namazın ihmal edilmesi, kişinin nefsanî arzularının peşinden koşmasının yolunu açar. Allah’ın emirlerini ihmal edip yasakladıklarını işleyenler bunun cezasını göreceklerdir.
Şehvet: Bir şeye karşı duyulan şiddetli arzu.
Gayyâ: Ceza; bir rivayete göre Cehennemdeki bir vadinin adı.
