Ey örtüsüne bürünen! Kalk ve uyar! Sadece rabbinin büyüklüğünü dile getir. Elbiseni tertemiz tut. Her türlü pislikten uzak dur. Yaptığın iyiliği çok görerek başa kakma. Rabbinin rızasına ermek için sabret. (Müddessir, 74/1-7)
Hz. Peygamber (sas), Hira’da ilahî nura, vahye muhatap olmuştu. Cebrail’i (as) görünce titremeye başladı, hemen ailesine gelerek “Beni örtün, beni örtün!” dedi. Onlar da örttüler. Peşinden bu ayetler inmiş, kendisine son derece ağır bir sorumluluk verilmişti. Peygamberlik vazifesi gereği, insanları uyarması, doğru yola sevk edip kötülüklerden sakındırması, onlara kendilerini bekleyen akıbeti haber vermesi gerekiyordu. Ayrıca vahyin sarsıcı tesirinden bir an evvel kurtulup Allah’ın yüceliğini haykırması; maddî ve manevî temizliğe riayet etmesi; iyilikleri başa kakmaması ve her şeyi ilahî rıza için yapması emredilmiştir.
Hakkı tebliğ etmek nebevî bir görevdir. Ayetlerdeki emirler, müminler için de geçerlidir. İslam, güzel ahlaktır.
Müddessir: Örtüye bürünen.
