Kim rabbine günahkâr hâliyle varırsa, bilsin ki cehennem onu beklemektedir; orada ne ölür ne de düzgün yaşar. Dünya ve ahirete yararlı işler yapmış bir mümin olarak onun huzuruna çıkan kimseler için ise üstün dereceler vardır. (Tâ-Hâ, 19/74-75)
İslam’a göre en değerli ve faziletli şey kendisiyle amel edilen “iman”dır. Bunun yerine değer ve fazileti tespit etmede maddî imkân ve makam gibi şeylerin kıstas olarak alınması yanıltıcıdır. Çünkü bunlar geçici rahatlık ve itibar sağlasa da sonuçta kalıcı faydaları yoktur. Mümin, dünyayı ahiret boyutuyla birlikte anlamlandırır. Dünyada var olma gayesinin, Allah’ın (cc) bildirdiği şekliyle “güzel ameller” yapmak olduğu bilincine sahip olur.
İman ile birlikte sâlih ameller, dünyayı güzelleştirdiği gibi ahirette de güzel karşılıklar almaya vesiledir.
Mücrim: Günahkâr, suçlu.
