Bunların ardından gelenler de derler ki, “Ey rabbimiz! Bizi ve bizden önceki iman etmiş kardeşlerimizi bağışla; kalplerimizde iman edenlere karşı kötü bir düşünce ve duyguya yer bırakma. Rabbimiz! Kuşkusuz sen çok şefkatlisin, çok merhametlisin.” (Haşr, 59/10)
Önceki ayetlerde sahabenin örnek davranışları anlatıldıktan sonra, burada sonraki nesillere düşen bir görevden söz edilmektedir. Ayetteki “ardından gelenler” ifadesi genelde Hz. Peygamber’den (sas) sonra gelen tüm mümin nesiller olarak anlaşılmıştır. Allah Teâla, bu âyette dua yolu ile bizlere sahâbeye karşı kadirşinaslık öğretiyor. Bize, o kutlu nesli saygıyla anmak öğretilmiştir. Böyle olunca sövgü ve hakaret içeren sözlerden uzak durmak gerektiği anlaşılır.
Sahabeyi saygıyla anmak ve onlara hayır duada bulunmak gerekir. Ahirete göçmüş müminler için dua etmek ve onlar için mağfiret dilemek güzel bir davranıştır.
İhvân: Kardeşler
Sahâbî [çoğul: sahâbe, ashâb]: Hz. Peygamber devrinde yaşamış ve onun sohbetine katılmış müslüman kimse, Peygamberimizin (sas) arkadaşlarından olan zât.
r.a. [radiyallahü anh]: Allah ondan razı olsun!
